برای تعیین اینکه آیا کاندیدای ایمپلنت دندان هستید یا خیر، از یک متخصص دندانپزشک واجد شرایط با آموزش کاشت، تاج و/یا جراحی دهان مشاوره بگیرید. ایمپلنت دندان یک نوع جراحی دهان است، بنابراین مهم است که اطمینان حاصل کنید که دندانپزشک شما تجربه و آموزش لازم برای این روش حساس را دارد.
کاشت دندان را می‌توان در هر زمانی پس از نوجوانی یا زمانی که رشد استخوان کامل شد انجام داد. برخی از شرایط پزشکی، مانند دیابت فعال، سرطان یا بیماری پریودنتال، ممکن است قبل از انجام عمل نیاز به درمان بیشتری داشته باشند.
برای تعیین اینکه آیا شما کاندید هستید یا خیر، دندانپزشک شما دندان‌ها و لثه‌های شما را به طور کامل معاینه می‌کند و تراکم و کمیت استخوان را ارزیابی می‌کند. این ممکن است شامل اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (CBCT) باشد تا اطمینان حاصل شود که ساختار استخوانی کافی برای قرار دادن ایمپلنت(ها) وجود دارد، و دقیقاً مشخص می‌شود که فیکسچر(های) ایمپلنت مربوط به طرح درمان ترمیمی در کجا قرار می‌گیرد.
بر اساس وضعیت بافت‌های دهان، بهداشت دهان و عادات شخصی و تعهد به پیروی از دستورالعمل‌های مراقبت های بعدی، دندانپزشک شما مناسب‌ترین برنامه درمانی را به شما توصیه می‌کند. برخی از بیماران با بافت استخوان یا لثه ناکافی به پیوند استخوان یا بافت نرم و/یا استفاده از ایمپلنت‌های با قطر کم (که به آنها مینی ایمپلنت نیز گفته می‌شود) نیاز دارند.
همچنین، اگر سیگاری هستید، احتمالاً دندانپزشک به شما توصیه می‌کند که قبل از انجام این روش سیگار را ترک کنید، زیرا سیگاری‌ها با خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت مواجه هستند. میزان نارسایی بالاتری نیز در افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند رخ می‌دهد.
میزان موفقیت
ایمپلنت دندان یکی از موفق ترین عمل ها در دندانپزشکی است. اگر چه هیچ تضمینی وجود ندارد که یک ایمپلنت کاشته شده موفق باشد، اما مطالعات نشان داده اند که میزان موفقیت 5 ساله برای ایمپلنت های فک پایین ۹۵ درصد و برای ایمپلنت های فک بالا ۹۰ درصد است. میزان موفقیت برای فک بالا کمی پایین تر است، زیرا تراکم فک بالا (به ویژه در ناحیه عقب) کمتر از فک پایین است، و کاشت موفقیت آمیز ایمپلنت سخت تر است. قرار دادن ایمپلنت در عقب فک پایین، دارای بالاترین میزان موفقیت است.
خطرات ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت های دندانی ممکن است به دلایل گوناگون موفق نباشند، اما علت این عدم موفقیت اغلب به شکست در پیوند استخوانی ارتباط دارد. به عنوان مثال، اگر ایمپلنت در وضعیت ضعیف قرار گیرد، ممکن است پیوند استخوانی رخ ندهد. ایمپلنت ها ممکن است ترک بخورند، مکان آن ممکن است آلوده شود یا تاج بالای آن ممکن است از بین برود.
بهداشت بد دهان و دندان نیز می تواند منجر به عفونت در اطراف ایمپلنت (Peri-implantitis) شود. این یک بیماری است که شبیه توسعه پریودونتیت (بیماری شدید لثه) در اطراف یک دندان طبیعی است. با این حال، تاج ها مانند دندان های طبیعی حساس نیستند.
